محبوبم.......
به نام تو برمی خیزم در طلوع امیدی که ابدی است...
سجاده ام رو به نور و وضو می گیرم با آیه های عشقت ...
ثانیه ها رنگ تو می شود و پر میکشد دلم تا اوج بلندترین قله مهرت ...
اینجایم... ابتدای راه تو آغاز راهی که انتهایش تو ایستاده ای به صلابت بهشتی که وعده داده ای ...
ماه توست خدای من و من مهمان کوچک تو...در دلم مهمانی کوچک امید است و صدایم سرشار از ربنا...
ربنای من پر واژه پرطنین می خواند تا به عرش تا به آسمان تا به خود تو...
که رمضان ماه عزیز توست...
